>
Απάντηση στη σφοδρή επίθεση που δέχθηκε από τον Γιώργο Καρατζαφέρη δίνει με συνέντευξή της στην ιστοσελίδα nooz.gr, η ειδική γραμματέας του υπουργείου Παιδείας, Θάλεια Δραγώνα.
Παράλληλα, ξεκαθαρίζει τη θέση για την «εθνική ταυτότητα» και αναφέρεται στους προγόνους μας και την προγονοπληξία […]
Η ειδική γραμματέας του υπουργείου Παιδείας, Θάλεια Δραγώνα, έγινε ένα από τα πρόσωπα των ημερών, δεχόμενη σφοδρή επίθεση από τον πρόεδρο του ΛΑΟΣ, Γιώργο Καρατζαφέρη για ένα βιβλίο που είχε συγγράψει το 1997 με τίτλο : «Τι είναι η Πατρίδα μας».
Στη συνέντευξή της στην ιστοσελίδα nooz.gr, η κυρία Δραγώνα απαντά στην επίθεση, τονίζει ότι δεν έχει ανάγκη πιστοποιητικού πατριωτισμού και προσθέτει με νόημα ότι έστειλε το επίμαχο βιβλίο στον Γιώργο Καρατζαφέρη για να το διαβάσει.
Η ειδική γραμματέας του υπουργείου Παιδείας ξεκαθαρίζει τη θέση της για την «εθνική ταυτότητα», αναφέρεται στον εθνοκεντρισμό στην εκπαίδευση και επισημαίνει ότι δεν χρειαζόμαστε τη συνεχή επίκληση των προγόνων μας
Αναλυτικά η συνέντευξη:
Κυρία Δραγώνα, έχω μια απορία: Αυτοί που σας επιτίθενται έχουν διαβάσει το βιβλίο σας; Μήπως πρέπει να το στείλετε στον Γιώργο Καρατζαφέρη;
Μάλλον δεν το έχουν διαβάσει, διότι χρησιμοποιούνται φράσεις κατασκευασμένες που δεν βρίσκονται στο βιβλίο, που ουδέποτε έχω πει. Παίρνουν κάποια λέξη από το βιβλίο, η οποία εκτός του πλαισίου παράγει έναν λόγο που πολλές φορές αγγίζει τα όρια του γελοίου. Λέγονται πράγματα του τύπου » η Δραγώνα γράφει ότι δεν είμαστε Ελληνες». Ανοησίες. Το βιβλίο το έστειλα χθες στον Γιώργο Καρατζαφέρη. Έστειλα επιστολή σε όλους τους βουλευτές για να τους ενημερώσω και το βιβλίο στους αρχηγούς των κομμάτων και στον Πρόεδρο της Βουλής.
Είναι προσωπική επίθεση ή εξυπηρετεί πολιτικές επιδιώξεις;
Σίγουρα, δεν είναι προσωπική. Ήμουν στο Κοινοβούλιο δύο χρόνια. Με γνώριζαν οι βουλευτές, με είχαν ακούσει και οι βουλευτές του ΛΑΟΣ. Δεν υπήρξε καμία επίθεση τότε. Το βιβλίο κυκλοφόρησε το 1997 και σήμερα κάποιοι το ανέσυραν. Υπ αυτή την έννοια, η επίθεση έχει άλλους στόχους όχι εμένα.
Τι πραγματεύεται το βιβλίο;
Δεν είναι βιβλίο ιστορίας. Ούτε σχολικό εγχειρίδιο. Είναι γραμμένο από 8 ειδικούς, εξεδόθη το 1997, η επιστημονική κοινότητα το είχε υποδεχθεί ευμενώς και χρησιμοποιείται σε πολλά πανεπιστημιακά τμήματα. Πραγματεύεται τις αντιλήψεις των εκπαιδευτικών και το περιεχόμενο των σχολικών βιβλίων, σχετικά με την εθνική μας ταυτότητα. Πως βλέπουμε τον εαυτό μας, τους άλλους λαούς και πολιτισμούς με έμφαση την Ευρωπαϊκή Ένωση και τους μετανάστες. Είναι μια επιστημονική παρουσίαση των πορισμάτων δύο ερευνών.
Υπάρχει εθνοκεντρισμός στην εκπαίδευση;
Προφανώς υπάρχει. Όχι μόνο στην Ελλάδα. Σε όλες τις χώρες, σε όλα τα εκπαιδευτικά συστήματα. Και είναι αναμενόμενο. Πρέπει να επανεξετάσουμε το εκπαιδευτικό σύστημα γενικότερα, σε ότι αφορά την έμφαση στην ομοιογένεια. Σήμερα οι σχολικές τάξεις απαρτίζονται από πολλά παιδιά με διαφορετική εθνοπολιτισμική ταυτότητα.
Κάποιοι λένε ότι κινδυνεύει η εθνική μας ταυτότητα.
Δεν θα έλεγα ότι κινδυνεύει. Κινδυνεύει όταν εμείς την καλλιεργούμε ως ανασφαλή. Η σημερινή εθνική ταυτότητα είναι μια άλλη ταυτότητα από αυτή πριν από 100 ή 200 χρόνια. Η σημερινή συνδέεται με δημοκρατικές αξίες, σε άλλες εποχές αυτό συνέβαινε σε μικρότερο βαθμό.
Η εθνική ταυτότητα μεταβάλλεται;
Η ταυτότητα γενικώς είναι κάτι εύπλαστο και έχει διαφορετική σημασία και προτεραιότητα ανάλογα με τις συνθήκες και τον ιστορικό χρόνο. Όταν είμαστε κάτοικοι ενός χωριού, είναι ισχυρή η τοπική μας ταυτότητα. Όταν ξεφεύγουμε από τη τοπική κοινωνία η ταυτότητά μας διευρύνεται. Η εθνική ταυτότητα μας ενώνει μέσα στο χώρο και τον χρόνο. Για να δώσω ένα παράδειγμα της καθημερινότητας σε ένα άλλο επίπεδο, όταν είμαστε «Ολυμπιακός» στο γήπεδο, αυτό που έχει μεγαλύτερη σημασία είναι η ταυτότητα μας ως Ολυμπιακοί που γίνεται κυρίαρχη. Όταν οι Ολυμπιακοί βρεθούν εκτός Ελλάδας, αυτό που τους ενώνει είναι η Εθνική Ομάδα.
Έχετε γράψει ότι δεν υπήρχε εθνική ταυτότητα πριν από τον 19ο αιώνα;
Δεν έχω γράψει κάτι τέτοιο. Οι εθνικές ταυτότητες είναι προϊόντα της δημιουργίας των εθνών- κρατών. Διότι τότε υπάρχει μεγαλύτερη ανάγκη να υπάρξει ομοιογένεια του πληθυσμού. Όμως, η ελληνική ταυτότητα υπάρχει πολύ πριν από τον 19ο αιώνα με συνέχειες και ασυνέχειες. Η μεγάλη συνέχεια είναι η γλώσσα μας.
Μήπως πρέπει να τολμήσουμε; Κάποιοι υποστηρίζουν ότι πρέπει να επανεξετάσουμε τις παρελάσεις, τη διδασκαλία των Θρησκευτικών, την προσευχή στα σχολεία.
Αυτό που έχει μεγάλη σημασία είναι ένα σχολείο που καλλιεργεί τις αρχές της δημοκρατίας, την αίσθηση του ανήκειν απο τη μια πλευρά, και την ανεκτικότητα από την άλλη. Ένα σχολείο που να σφυρηλατεί την αίσθηση του ανήκειν, αλλά και ένα σχολείο που να μάχεται για τη δημοκρατία, το παρόν και το μέλλον των παιδιών, την ανθρωπιστική παιδεία και την ανεκτική κοινωνία. Το ένα δεν αποκλείει το άλλο. Είναι δυο διαδικασίες, που η μία συμπληρώνει την άλλη. Έτσι θα πετύχουμε μια ασφαλή εθνική ταυτότητα και όχι μια ταυτότητα που θα πατάει σε διαστάσεις έξω και μακριά από μας για να λαμπρύνει το παρόν. Δεν χρειαζόμαστε τη συνεχή επίκληση των προγόνων μας για να σφυρηλατήσουμε το παρόν και το παρόν να είναι κούφιο και ανύπαρκτο.
Η προγονοπληξία δεν οδηγεί πουθενά
Δεν νομίζω ότι έφτιαξε ποτέ ισχυρή ταυτότητα. Αυτό δεν σημαίνει ότι τα παιδιά μας δεν έχουν ανάγκη να μάθουν, να εκτιμήσουν το παρελθόν και να το εντάξουν στον παρόν.
Σας καταλογίζουν ανθελληνική στάση
Δεν δίνω σε κανέναν το δικαίωμα να μου χορηγεί πιστοποιητικό πατριωτισμού. Σε κανέναν!
Σας κατηγορούν για σχέσεις με Τούρκους επιστήμονες
Όλοι οι πανεπιστημιακοί έχουμε σχέσεις με επιστήμονες άλλων χωρών ανάμεσα στους οποίους και Τούρκους. Για μένα είναι συγκινητικό να δημιουργήσουμε γέφυρες ανάμεσα σε λαούς, ανάμεσα σε επιστήμες. Έχω συνεργαστεί με τούρκους πανεπιστημιακούς ειρηνιστές και ευρωπαϊστές. Έχω και ένα προσωπικό βίωμα. Ο πατέρας μου ήρθε πρόσφυγας το 1922, μεταφέροντας στις αποσκευές του πόνο και νοσταλγία. Έχω μια ευαισθησία και βλέπω αυτή την πλευρά της ιστορίας μέσα από αλλιώς φορτισμένη ματιά.
Μιχάλης Πολυδώρου
StereaNews 
Posted on 14 Ιανουαρίου 2010